izzetcan durak

Beethoven, Ren (Rhein) kıyısındaki Bonn şehrinde doğdu; yoksul bir ailenin çocuğuydu. Daha dört yaşındayken babası onu piyanonun başına oturttu ve çok yetenekli olsuğunu görünce, pek küçük olmasına rağmen, eve para getirmeğe zorladı. Sekiz yaşında oğluna ilk konserini verdirdi.

Beethoven önce Bonn'da, sonra Viyana'da müzik öğrenimini sürdürdü ve 1792'de Viyana'ya yerleşti. O dönemde Viyana, hem Avusturya'nın, hem de müzik sanatının merkeziydi. Mozart Viyana'da ölmüştü ve o sırada şöhretin doruğuna erişmiş olan Joseph Haydn, Viyana'da genç Beethoven'in son ustası olacaktı.

KADERE KARŞI

Herkesin hayranlık duyduğu besteci ve piyanist Beethoven, 1796 yılında ilk sağırlık belirtileri ortaya çıktığı zaman, henüz yirmi altı yaşındaydı. 1819'dan itibaren, bir konuşmayı sürdürmesi imkânsız hale geldi. Artık sadece «konuşma defterleri» aracılığıyla başkalarıyla anlaşabiliyordu; karşısındakiler, ona söylemek istediklerini bu deftere yazıyorlar, Beethoven de karşılığını veriyordu.

Sağır olmak, bir müzikçi için, felâketlerin en büyüğü değil midir? Ama Beethoven, sıkıntıları atlatmayı başardı; bir kere intihara kalkıştıktan sonra, en büyük eserlerini besteledi. Ve sessizliğe, yalnızlığa gömülmüş, bestelediği müziği artık ancak kafasının içinde dinleyebilen bu müzikçi, insanlığa ses yoluyla olağanüstü bir kardeşlik ve mutluluk bildirisi aktardı: Schiller'in bir şiiri üzerine bestelediği Neşeye Övgü. Bu onun ünlü 9. Senfoni'siydi.

Beş piyano konçertosu, bir keman konçertosu, dokuz senfoni, on yedi yaylı sazlar dörtlüsü, otuz iki piyano sonatı, on keman sonatı birbirini izledi. Beethoven 26 mart 1827'de, Viyana'da elli yedi yaşında öldü. On yıldır, hemen hemen tamamen sağırdı.

MODERN BİR BESTECİ

Beethoven, büyük modern bestecilerin ilkidir. Senfoninin ve sonatın klasik biçimlerini altüst etmiş, onları nasıl söylemek istiyorsa öyle yoğurmuş, sert kalıplara uymağa yanaşmamıştır. Böyle yaparak onunla birlikte başlayan romantik müziğin ötesinde, günümüz bestecilerinin her türlü cüretli hareketine yolu açmış bulunuyordu.

ESERLERİ

senfoniler: 3. Senfoni, «Eroica»; 5. Senfoni; 6. Senfoni, «Pastoral»; 7. Senfoni; 9. Senfoni, korolu («Neşeye övgü»).

konçertolar: piyano konçertoları, 3., 4. ve «imparator»; keman konçertosu.

oda müziği: Keman ve piyano sonatları «ilkbahar» ve «Kreutzer»; 3 numaralı viyolonsel ve piyano sonatı; «Arşidük» Triosu; yaylı çalgılar için 4 ve 11 numaralı dörtlüler (kuartetler).

piyano sonatları: 8 numaralı, «Patetik»; 14 numaralı, «Ay Işığı»; 18 numaralı; 23 numaralı, «Appassionata».



9. Senfoni'nin ve «Kahramanlık Senfonisi» diye adlandırılan 3. Senfoni'nin elyazması notaları. Nota defterinin üzerinde, bestecinin bir işitme borusu.